Zomaar een verhaaltje.
Er wordt nogal een geklaagd over de slechte frame kwaliteit van de (Franse) 3800. Bladerdeeg, gebogen blik enz. Terecht vaak, maar de gedachte van die Fransozen erachter was waarschijnlijk een zo'n licht mogelijk frame bouwen zodat het motortje nog enige snelheid gaf.
Nee dan die oerdegelijke Engelse produkten uit die tijd pas!
Mijn vader zaliger zwoor erbij. Voor hem ging er niets boven echt Sheffield staal. Reed ook altijd Austin, had een Raleigh fiets en bracht zelfs iedere vakantie door in dat prachtige land. (als ik nu nog eens verkouden ben denk ik dat het nog steeds komt van dat regenachtige prachtland waar ik als kind mee naartoe gesleept ben).
Maar ja, het blijft je vader natuurlijk, dus je houdt de nagedachtenis in ere, en een half jaar geleden kocht ik dan maar zo'n oerdegelijk Engels Brooks zadel voor mijn trekking fiets. Keurig verpakt in een doos met een doosje leervet en een z.g. "oude krant" waarin stond dat ze al eeuwen kwaliteitszadels maakten. Het echte ouderwetse Britse handwerk! Wat wil de mens nog meer. Wel ruim 100 euro overigens!
Maar kwaliteit????
Ik merk nu dat het leer wat loslaat van het frame. Zadel gedemonteerd en wat zie je dan? Klinknagels van een kwaliteit waar de gemiddelde Chinees zich voor zou doodschamen!
Flinterdunne stukjes blik waarvan de helft al weg is!
Moraal: Engelse degelijkheid is een fabeltje van oude mensen. Misschien is die degelijkheid er ooit wel geweest, maar tegenwoordig is "Made in England" voor mij niet beter dan "Made in Taiwan, China, Korea enz".
De foto's van de Austin en de Solex komen trouwens uit een oude Stokvis folder die ik heb. Voor de liefhebbers kan ik er wel een scan van maken.
