Team 112: Brandweer Rotterdam VRR wint de Solexrace 2011!!! ‘Jaap, Rob, Frank en Eric winnen de zwaarste 24uurs solexrace in jaren!’
Beste sponsors, vrienden, familie en fans!
We did it! We are the champions! Gisteren hebben we na een zeer zware race (21 van de 98 teams zijn uitgevallen) de overwinnings-trofee in ontvangst mogen nemen. We hebben de 24uurs Solexrace in Heeswijk-Dinther gewonnen! Om jullie mee te nemen in ons avontuur volgt nu een kort verslag van het weekend.
Het avontuur begon op vrijdagavond. We waren vrijdag rond 17:00 uur in Heeswijk-Dinther aanwezig om onze Solex te laten keuren. Nadat dat was gebeurd zijn we de feesttent ingegaan, maar helaas waren we het enige Solexteam omdat de andere teams zich moesten ‘voorbereiden’ op de race. Watjes;) De zaterdagmorgen stond vooral in het teken van het inrichten van pitbox. Stoeltjes klaar zetten, regenzeil ophangen, gereedschap gereedmaken en ga zo maar door. ’s Middags hebben we nog wat gegeten en zijn we ons klaar gaan maken voor de start van de race. De race ging om klokslag 16:00 uur van start en Jaap zou het spits afbijten.
Het laatste uur voor de start begon de gezonde spanning al toe te nemen. De eerste supporters waren gearriveerd en de laatste controles en checks werden gedaan; ‘Hebben we alles?’, ‘Wie lost Jaap af?’, ‘Wat doet het weer?’. Nadat de laatste puntjes waren besproken zijn we richting het startvak gegaan. Hieraan gekomen bleek echter dat al bijna alle teams aanwezig waren, wat betekende dat wij bijna helemaal achter aan de meute moesten aansluiten. Ai, tegenvallertje…
Om 16:00 uur precies viel het startschot en door een geweldige run van Jaap en een paar goede eerste ronden stonden we met de eerste tussenstand al op de 18e plek. Leuk om te vermelden is dat Rob ook meteen even de snelste rondetijd op zijn naam zette. Het weer was droog, maar het parcours was vanaf het begin al spek en spekglad. Vooral de stalen rijplaten bij de stierenstal en de brug naar de pitstraat waren een probleem. Een ding was nu duidelijk: het beloofde een zware race te worden.
Na een aantal uur stonden we in de nieuwe tussenstand 14e en hadden we onze eerste en laatste waarschuwing voor een snelheidsovertreding ook al te pakken. We mochten maximaal 40 km/h rijden en een overschrijding werd bestraft met strafronden. Ook kwamen de geruchten op gang dat het weer ’s nachts vanaf een uurtje of 3 helemaal los zou gaan… Ieder uur werd een update gegeven van de tussenstand en aan het begin van de nacht stonden we al op de 6e plaats. We merkten ook dat het weer begon te veranderen. De race verliep goed. De Solex liep als een zonnetje dus we gingen door met fietsen. Ook waren de eerste valpartijen een feit. Dit zowel bij de tegenstanders als bij ons team. In totaal zijn wij zo’n 7 keer gevallen, waarvan de gladheid voornamelijk de oorzaak was. Gelukkig hadden we geen noemenswaardige schade of verwondingen, zodat we gewoon door konden gaan.
In de nacht schommelde onze positie steeds rond de 6e plaats, maar rond half vier in de nacht ging het weer echt los. De regen viel met bakken uit de lucht, het parcours werd een ijsbaan, de pitstraat veranderde in een zwembad en zelfs onze regenpakken konden al het hemelwater niet meer tegenhouden. Val- en slippartijen waren aan de orde van de nacht en de daaropvolgende dag. Desondanks kregen we het voor elkaar om in de tussenstand een 4e plek te veroveren. In het begin van de ochtend vond door de gladheid bij de stierenstal een flinke crash plaats. Daarom werd door de wedstrijdleiding besloten om de route om te leiden en werd het gedeelte van de stierenstal (met de stalen platen en steltonplaten) uit het parcours gehaald. Dit betekende dat we weer flink door konden gassen wat leidde tot een 2e plaats in het tussenklassement. We hadden afgesproken dat we voor de top-10 zouden gaan dus dit ging de goede kant op… We moesten nu nog twaalf uur rijden. De Solex hield het goed en door de goede zorgen van de technische man Eric bleef het team gemotiveerd. Ondanks wat kleine handelingen (nieuwe luchtfilter, ketting smeren, etc.) hadden we geen grote technische problemen en konden we lekker blijven rijden.
Rond 7:00 uur ’s morgens (de regen viel nog steeds met bakken uit de lucht) werd op SolexFM uitgezonden dat we eerste zouden staan. Zou dit echt zo zijn? Ja hoor! Met nog negen zware race-uren voor de boeg stonden we op de 1e plaats in de tussenstand! Ook leuk om te zien was dat ook dit jaar de eerste supporters ’s morgens vroeg alweer een bakkie kwamen doen.
De uren begonnen af te tellen en we begonnen onze voorsprong uit te bouwen. We stonden twee ronden los van de 2e plaats en kregen het zelfs voor elkaar om dit uit te bouwen tot drie ronden.
Twee uur voor het eind gingen we zelf nog flink onderuit met de Solex. Gelukkig had de coureur alleen wat schaafwonden en de Solex een kromme trapper (lijkt wel op de race van 2010;)), maar we konden door! We stonden nog steeds op de 1e plaats. Zou het dan toch gaan lukken? Met nog anderhalf uur voor de boeg kregen we ons eerste serieuze technisch probleem. Waarom nu?! Kunnen we door?! Het bleek een kapotte bougie te zijn en dankzij hulp van een ander team gingen we verder. Door het sleutelen hadden we wel een ronde verspeeld wat onze voorsprong verkleinde tot twee ronden. Konden we dit volhouden? We hadden vooraf besloten om rustig over de kuilen en bulten te rijden, zodat onze Solex heel zou blijven en we de race uit konden rijden. Maar in de laatste twee uur van de race werd gevochten om iedere seconde dus dit was geen optie meer. Gassen dus maar en hopen dat ons racemonster het vol zou houden. Na een regenperiode van bijna 12 uur werd het eindelijk droog, maar het parcours bleef nat en verraderlijk glad.
In het laatste uur vond de laatste coureurswissel plaats en mocht Frank het afmaken. En ja hoor, na een zware uitputtingsslag van 24 uur finishten we om 1600 uur als eerste met twee ronden voorsprong!!! Omdat BNN ook op het evenement aanwezig was werden we ook meteen voor TV geïnterviewd.
In totaal is er voor KIKA €28.970,10,- opgehaald, waarvan €3.165,- door brandweer Rotterdam! Dit bedrag loopt nog op, omdat de opbrengst van onze petten hier nog niet hebben bijgeteld. Namens ons en KiKa: Bedankt!
Een overwinning hadden we niet durven dromen. We gingen voor een top-10 plaats en kwamen met de beker naar huis! Dit alles was natuurlijk niet zonder jullie gelukt! Bedankt voor de sponsoring, aanmoedigingen, sms’jes, tweets, bezoekjes en ga zo maar door! Zonder dit was de race misschien wel heel anders verlopen.
Nu we hebben gewonnen gaan we volgend jaar natuurlijk terug om onze titel te verdedigen. Volgens de traditie zouden we volgend jaar dan mogen starten met startnummer 1. Jullie kennen ons en wij zouden natuurlijk team 112 niet zijn als we er alles aan gaan doen om ook volgend jaar weer met nummer 112 van start te gaan;)
Nogmaals bedankt voor alle steun en tot volgend jaar!
![[Linked Image from jandelaat.nl]](http://www.jandelaat.nl/jan.gif)
